Het avontuur is begonnen.

Na een vertraging van 4u, en het nemen van een andere bus, is het dan toch zover en ben ik onderweg naar Bolgatanga. Met een beetje geluk kom ik deze nacht omstreeks 5u aan (04/03).

Gisteren was de eerste dag op Afrikaanse bodem. Samen met de andere studenten en onze gastvrouw zijn we naar de kerkdienst geweest, het was dan ook een zondag. Velen hebben me voor vertrek de raad gegeven alles mee te nemen wat er op mijn weg komt, dus ga ik voor ‘the full African experience’ en daar hoort een Afrikaanse kerkdienst, met alle toeters en bellen ook bij. Na de middag, want een kerkdienst duurt ongeveer 3u, zijn we via het centrum van Accra naar het strand geweest.

Op het strand zijn (voor de vrouwelijke lezer) alle mannen afgetraind en in ‘great chape’ en (voor de mannelijke lezer) hebben de meeste vrouwen rondingen zoals je van een Afrikaanse ‘la mama’ mag verwachten.

De Afrikaanse mentaliteit van “we zien wel” en “het komt wel in orde’ is zeker waar en begint me nu al te liggen. Het komt altijd in orde, al doen ze er dan wel wat langer over. Het tempo ligt hier duidelijk lager dan in België, dus weg met het gehaast Belgisch leventje. Zalig! Het duurde bijna een half uur dit bericht te typen, dankzij de kleine ‘uhum’ (lees: serieus grote) putten op de onverharde weg. Ik vraag me af wat me nog allemaal te wachten staat, want we zijn nog maar net uit Accra vertrokken. 

Het Ghanees avontuur is dus begonnen, al besef ik nog steeds niet dat ik voor 3 maanden weg ben.